Ebeveyn kavgalarının çocuk üzerindeki 5 olumsuz etkisi

Sağlıklı bir ev ortamı, mutluluğun, ara sıra ortaya çıkan birkaç anlaşmazlığın ve hatta belki de birkaç münakaşanın bir karışımıdır. Ebeveynlik tarzından iş bölümüne kadar, bir çift arasındaki anlaşmazlıklar normal bir ailenin parçasıdır. Ancak sağlıklı bir evin en önemli yönlerinden biri, çocuğun olumlu ve sıcak bir atmosferde büyüdüğü yerdir.

Bir çocuk için evin tanımı, duygusal güvenlik ve sevgi bolluğudur. Elverişli, canlı bir ev ortamı ancak anne babaların birbirleriyle iyi bir ilişkisi olduğunda gerçekleşebilir. Bunun yanı sıra, çocuğun güvenli, emniyetli ve daha da önemlisi çocuğun gelişebileceği bir ortam bulması için ortamın pozitif olması gerekir. Ebeveyn argümanları bazen çocuğun mantıklı düşünmesini zorlaştırabilir, ruh sağlığını bozabilir ve çocuğun güvenli bölgesini bozabilir.

Ebeveyn tartışmaları düzenli hale gelirse, çocuk evinin güvende olduğunu hissetmez çünkü sürekli olarak 'bir sonraki kavgada ne olur?' sorusunu kendine sorar. Çocuk, anne-baba arasındaki tartışmalarda kendini suçlu ya da sorumlu bulur ve anne-babadan uzaklaşır. İşte, günlük ebeveyn tartışmaları arasında kalan bir çocuğun yaşayacaklarından bazıları;

1. BENLİK SAYGISINI ETKİLER

Bir çocuk anne-babasının ara sıra tartıştığını gördüğünde, kendini suçlu, korkmuş, savunmasız ve güvensiz hisseder. Çocuk duruma nasıl tepki vereceğini anlamaz ve genellikle suçu kendi üzerine alır. Bu, çocuğu yetişkinlikte düşük özsaygılı bir kişi yapar. Anne babalarının mutsuz olduğunu düşünmeleri  çocuğun özgüvenini etkiliyor. Ve bazen çocuklar kendilerini suçlar. Belki de ebeveynlerinin mutsuz olduğu bir şey yaptıklarını düşünüyorlar.

2. SAĞLIĞINDA OLUMSUZLUKLAR YARATIR

Çocuk birkaç kez, günlük ebeveyn tartışmaları durumlarıyla karşı karşıya kaldığında endişeli, depresif ve çaresiz hissedebilir. Bu, onların yemek yemelerini engellemeye ya da aşırı yemeye yönelmelerine yol açabilir. Hatta duygusal sıkıntıyı, kaygıyı, baş ağrısını, mide sorunlarını ve geceleri uyku problemlerini tetikler. Bu, sonunda bağışıklık sistemini zayıflatabilir.

3. ÇOCUĞUN GELECEKTEKİ İLİŞKİLERİNİ ETKİLER

Çocuğun ilişki algısını ve dünyanın çocuklarla olan ilişkisini etkiler. Çocuk, anne ve babasını taklit eder. Anne-babanın sürekli kavga ettiğini, tartıştığını ve hatta aile içi şiddet gördüğünü gören çocuk da aynı şeyi öğrenebilir. Ya gelecekteki bir partnerle aynı şeyi yapacak ya da incinmenin bir sonucu olarak insanları uzaklaştıracaktır.

4. OKUL BAŞARISINI ETKİLER

Evde sürekli bir savaş bölgesi çocuğun zihinsel sağlığını etkiler ve çocuğun okul performansını etkiler. Çocuğun zihni geçmişe dönüşlerle meşguldür ve çatışmayı çözmenin yollarını düşünmeye devam edebilir. Bu, okuldaki çalışmalara konsantre olmalarını zorlaştırıyor. Çocuk bu süreçte daha sık hastalanabilir ya da evdeki gerginlik çalışmayı zorlaştırabilir. Bu nedenle, çocuk genellikle okul olarak ortalamanın altında olma eğilimindedir.

5. AGRESİFLEŞEBİLİR

Çocuklar genellikle saldırgan davranır ve öfke nöbetlerini anne babalarına ya da başkalarına geri verirler. Daha büyük çocuklar evden kaçmanın veya madde bağımlılığına düşmenin yolunu düşünür. Hatta biraz daha evden uzak durmak ya da okulda kalmak için bahaneler bulurlar. Çocuk, okuldan kaçma, başkalarının haklarını hiçe sayma, yalan söyleme, hırsızlık yapma, kopya çekme, nikotin/alkol bağımlılığı, kumar, aşırı sosyal ağ/video oyunları, arkadaşlarla aşırı ilişki vb. gibi anti-sosyal ve suça yönelik davranışlar geliştirebilir.