Regaib gecesinin fazileti

Sözlükte “kendisine rağbet edilen şey, bol ve değerli bağış” anlamındaki ragībenin çoğulu olan regāib kelimesi hadis ve fıkıh literatüründe “bol sevap ve mükâfat, faziletli amel”, özellikle Mâlikî fıkıh kaynaklarında sünnetin karşılığı olarak “müstehap, nâfile ibadet” mânalarında kullanıldığı gibi, hicrî takvime göre yedinci ay olan Receb'in ilk perşembesini cumaya bağlayan geceye olarak görülür.

Bir Hadis-i Şerif'te, Recep ayının ilk gecesi olan Regaib kandili ile ilgili şöyle buyurulur:

"Beş gece vardır ki, onlarda yapılan dualar geri çevrilmez.

Receb'in ilk cuma gecesi,

Şaban'ın ortasında bulunan gece,

Cuma gecesi,

Ramazan bayramı ve Kurban bayramı geceleridir."

Regaib gecesi, Kur’an’da saygı gösterilmesi istenen ve hadislerde -gün belirtilmeden- oruç tutulması tavsiye edilen haram aylardan Receb ayında bulunmakla birlikte özellikle tasavvufî eserlerde yer alan, Hz. Peygamber’in (s.a.v) Regaib gecesinde ana rahmine düştüğü yönündeki rivayetlerin asılsız olduğu hadis âlimlerince belirtilmiştir.

Regaib gecesiyle ilgili özel ibadet ve kutlamalar IV. (X.) yüzyılda ortaya çıkmış olup bu gecenin ilk defa kandil olarak kutlanmasına Kudüs’te 448 (1056), Bağdat’ta 480 (1087) yılında başlanmış,

Gazzâlî de bütün Kudüs halkının bu geceyi ihya ettiğini söylemiştir.

Bir kısım âlimler, genel anlamda fazileti âyet ve hadislerde belirtilen Receb ayının bir gecesi olması dolayısıyla Regaib’in de faziletli gecelerden sayılacağını, namazın en üstün ibadet olup akşamla yatsı arasında nâfile namaz kılmanın fazileti hakkında  hadisler, sahâbî ve tâbiî sözleri  bulunduğunu, Müslüman toplumlarda özel zaman dilimleri olduğuna inanılan, dinî duyguların yoğun biçimde yaşandığı bu geceleri vesile ederek kazâ ve nâfile namaz kılmanın, Kur’an okumanın, çeşitli hayırlar yaparak Allah’a yaklaşmaya çalışmanın dinen bir sakıncası olmayacağını ifade etmişlerdir.