Hatay depreminde 4. kattan atlayarak hayatta kaldı

Hatay'ın İskenderun ilçesi Mustafa Kemal Mahallesi 575. Sokak üzerinde 4 katlı binanın son katındaki evinde yalnız olan 52 yaşındaki Bülent Çelik, depremde sallantıya uyanarak evinin balkonuna çıktı.

Bu sırada kapıya tutunan Çelik, binanın çökmesi sırasında balkondan atladı.

Bacağı enkaz altında kaldı

Enkazın altında kalan sol bacağını kaybeden Bülent Çelik, enkazdan kendi çabalarıyla kurtulduktan sonra hastaneye kaldırıldı.

İlk müdahalesi yapıldıktan sonra Bülent Çelik, Konya'dan deprem bölgesine gelen kardeşleri tarafından Konya Şehir Hastanesi'ne götürüldü.

"Bina çökerken balkondan atladım"

Yaşadığı korku dolu anları anlatan Bülent Çelik, şunları söyledi:

Olay anında uyuyordum, sarsıntıyla uyandım. Balkona çıktım, binalar çok aşırı şiddette sallandı. İndi kalktı resmen ve ben balkonda kapıya tutunarak kendimi güvene almaya çalıştım. Olduğum bina 4 katlıydı, zemine doğru göçmeye başladı. Ben balkondan yere atladım. Benim olduğum balkondan yuvarlandım takla atarak yol üzerine. O şekilde olayı sadece ayağımı kaybederek kurtuldum. Çok şükür buna. Tabii hiç hoş bir durum değil, yaşananlar çok kötü. Allah herkesin yardımcısı olsun. Bizler bu şekil kurtulduk ama daha da kurtulmayan var. Şu anda Konya'ya getirdi kardeşlerim beni oradan. Burada da hastanede işte tedavimi görüyorum. Hastanemize, yönetimine gerekli her şeyi sağladıkları için çok teşekkür ediyoruz.

"Böyle bulduğumuza şükrettik"

Deprem bölgesinden ağabeylerini getiren kardeşlerden Engin Çelik ise şu ifadeleri kullandı;

Sabah saat 5 civarında bir arkadaşımın telefonuyla uyandım. Tabii televizyonu açarak medyadan haberleri alır almaz ağabeyimizi, çevremizi, arkadaşlarımızı, dostlarımızı, akrabalarımızı aramaya başladık. Ulaşamayınca kardeşimle beraber hemen toparlanıp yola çıktık. İskenderun'a gittik. Ağabeyimizi hastanede bulduk çok şükür. Sol diz altından bacağını kaybetti, kaburga kemikleri kırık ama buna çok şükür, sağ salim kurtuldu. Osmaniye'de kayıplarımız var. 5 kişilik bir aile olan yeğenimizi kaybettik. Ağabeyimin damadının kız kardeşi ve oğlu İskenderun'da, onları da kaybettik. Hala Gaziantep'te, Kilis'te ulaşamadığımız yakınlarımız var, ulaşmaya çalışıyoruz. Çok acı bir durum gerçekten. Oradaydık, hastanede yani anlatılacak gibi değil. Yüzlerce yaralı, vefat etmiş o insanları görüp ağabeyimizi böyle bulduğumuza şükrettik.