İstanbul'da tahsilini tamamladı. 1916'da Kırım'a gitti ve burada öğretmenlik yaptı. 1920 senesinde "Bilgi" ve "Yanıçolpan" gazetelerinde çıkan "Erginekon", "Hancami Karşısında", "Ey Çoşkun Dalgalar", "Çatırtavnın Yankıları", "Aşkım Üçün", "Kabem" isimli şiirlerinin de bulunduğu bir şiir kitabı neşredildi.
Bazı eserlerinde "Çarlı" mahlasını kullandı. "Sarf ve Nahv" isimli gramer kitabı 1922 yılında basıldı.
1932 yılında mart ayında tutuklandı. Götürüldüğü Taşkent hapishanelerinde yapılan işkenceye dayanamadı ve hafızasını kaybetti.
Mahkumiyetten kurtulduğu iki yıl boyunca işsiz yarı aç yarı tok yaşadı.
1949'da Sibirya'ya sürüldü. 1956'da Türkiye'de yaşayan karısı ve çocuklarının daveti üzerine Türkiye'ye gitmesine izin verildi. Yaşadıklarını anlattığı "Volga Kızıl Akarken" isimli kitabını yazdı. 1961 yılında Türkiye'de öldü.
