İkinci Dünya Savaşı'ndan kalma bir Japon bayrağı, 80 yılı aşkın bir sürenin ardından nihayet gerçek sahiplerine kavuştu. New Yorklu Scott Stein, dedesi Bernard Stein'ın Long Island'daki evinde asılı duran bu bayrağı ilk gördüğünde, tarihi değerinin farkında değildi.
ABD Ordusu'nun 38. Piyade Tümeni'nde görev yapan Bernard, İkinci Dünya Savaşı sırasında Filipinler'de savaşmıştı. Güneydoğu Asya'dan dönerken yanında getirdiği bu bayrak, Bernard için bir savaş ganimetiydi ve yıllarca evinin duvarını süsledi.
Savaşın Sessiz Tanığı: Yosegaki Hinomaru
Yosegaki Hinomaru olarak bilinen Japon iyi şans bayrağı, II. Dünya Savaşı sırasında Japon askerlerine verilen manevi değeri yüksek bir hatıra bayrağıdır. Bayrak, ortasında kırmızı bir güneş simgesi (Hinomaru) bulunan geleneksel Japon bayrağıdır. Askerin ailesi, arkadaşları ve sevdikleri, bayrağın üzerine iyi dileklerini ve cesaretlendirici mesajlarını yazarak askerin moralini yükseltmeye çalışırdı. Askerler bu bayrağı savaş esnasında üniformalarının altına koyarak taşır ve geri dönme umuduyla yanlarında bulundururlardı. Bayrak, Japon askerlerinin kişisel bir sembolü ve manevi bir destek kaynağıydı.
Bu "iyi şans bayrağı", Yukikazu Hiyama adlı bir Japon askerine aitti. Üzerinde arkadaşları ve ailesinden mesajlar taşıyan bayrak, İkinci Dünya Savaşı'nda savaşan her Japon askerinin kişisel bir hatırası olarak üniformalarının altında taşıdıkları bir gelenekti.
Scott, Washington Post'a verdiği demeçte, "Her ziyaretimde o bayrağı görürdüm. Dedem savaş hakkında hiç konuşmazdı, ama bayrağın onun için önemli olduğunu biliyorduk," dedi. Dedesinin vefatından sonra bayrağı kendi evine alan Scott, zamanla bayrağın gerçek hikayesini öğrendi.
Geçmişle Yüzleşme ve Ailenin Kavuşması
Scott, bayrağın gerçek sahiplerine iade edilmesi gerektiğine karar verdi ve OBON Derneği ile iletişime geçti. Dernek, yoğun çabalar sonucu Hiyama'nın hayatta kalan tek çocuğu olan 81 yaşındaki Tsukasa Hiyama'yı buldu.
Japonya'nın Honshu adasında yaşayan Tsukasa, 1945'te savaş meydanında hayatını kaybeden babasının bu hatırasından habersizdi. OBON Derneği'nin kurucu ortağı Rex Ziac, "Tsukasa için bu, annesinin eşinin bir gün onlara döneceği umudunun gerçekleşmesiydi. Bayrağı aldıktan sonra onu annesinin mezar taşına götürüp açtı," diye anlattı.
Bu duygu yüklü olay, savaşın acı hatıralarını taşıyan nesnelerin, geçmişle barışmak ve yaraları sarmak için ne kadar önemli olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi. OBON Derneği'nin şimdiye kadar 600'den fazla eşyayı Japon askerlerinin ailelerine iade ettiği belirtildi.
Editör
