Bazı kaynaklarda Pantekost, Pantekot veya Pantkot olarak da geçer. Almanca'daki karşılığı Pfingsten (Finksten)'dir.
Tarihi, yıllara göre farklılık gösterip genelde Mayıs veya Haziran aylarına denk gelir. Paskalya bayramından 7 hafta sonra, 50. günde kutlanır. Bu günün, İsa'nın ölüp, dirilip, göğe yükselişinden sonra, Kutsal Ruh'un Havarilerin üzerine çöktüğü gün olduğuna inanılır.
Hıristiyanlığın dünyaya karşı vazifelerinin başladığı gün olarak kabul edilir.
Hristiyanlığın ilk dönemlerinde Pentekost, Paskalya'dan sonraki 50 gün boyunca kutlanıyordu. Vaftizler bu dönemin başında ve sonunda gerçekleştiriliyordu. Zamanla kuzey Avrupa'da Pentekost döneminin sonu, yani günümüzdeki Pentekost bayramı zamanı, vaftiz için daha çok tercih edilen bir zaman haline geldi.
İlk kez İngiltere'de bu gün, vaftiz olanlar tarafında giyilen beyaz kıyafet nedeniyle Beyaz Pazar adıyla (İngilizce: White Sunday, zamanla Whitsunday ve Whitsun) kutlanmaya başladı. Bu isim halen Anglikan Kiliselerinde kullanılmaktadır.
Tarihçe
Pentekost'un Hıristiyanlıkta ilk kez ne zaman kutlanıldığı bilinmemekle birlikte bu bayramdan ilk kez bir Doğu Kilisesi eseri olan Epistola Apostolorum'da bahsedilir. Bu eser 2. yy'da kaleme alınmıştır.
Pentekost'un kökeni, gül bayramı olarak da bilinen Yahudi hasat bayramı Şavuot'a dayanır. Bu bayram, önceleri buğday hasatında ilk ürünler için kutlanan bir şükran günü iken daha sonraları rabbiler tarafından Musa'ya On Emir'in indiği günün anıldığı bir bayram olarak kutlanmaya başlamıştır.
Hıristiyanlığa geçişinde ise geçmişte insanlığa meyveleri sunulmuş ve başarılı olmuş Yasa'nın İsa'nın takipçilerine yeniden sunuluşunun kutlandığı bir gün olarak kabul edilmiştir.
