
Orman yangınları ile birlikte merak konusu olan duman zehirlenmesi belirtileri, oluşan karbanmonoksit gazının solunması sonucu ortaya çıkmaktadır.
Uzun süre karbnomonoksit solunumunun gerçekleştirilmesi üzerine ciddi semptomlar ve can kaybı meydana gelebilmektedir.
Bu gibi durumlarda zehirlenmenin olup olmadığını anlamak adına duman zehirlenmesi belirtileri oldukça önemlidir.
Peki duman zehirlenmesi nasıl anlaşılır? Zehirlenme durumunda neler yapılmalıdır? İşte belirtileri ve tedavi yöntemleri...
KARBONMONOKSİT ZEHİRLENMESİ NEDİR?
Zehirli bir gaz olan karbonmonoksit (CO), doğal gaz, tüp gazı, benzin, kömür ve odun gibi yakıtların yanması ya da tam olarak yanmaması sonucu oluşur.
Duman içinde yoğun olarak bulunmakla birlikte, gazın kendisinin, havadan hafif, kokusuz, tatsız, renksiz olması ve tahriş edici olmaması nedeniyle fark edilmediğinden “sessiz katil veya sinsi düşman” denilir.
Yapısında karbon içeren yakıtların, havalandırması az olan yerlerde yanmasıyla (maden ocakları, garajlar vb.) karbonmonoksit zehirlenmesi çok sık görülür.
DUMAN ZEHİRLENMESİ BELİRTİLERİ
Baş ağrısı
Zayıflık
Unutkanlık
Göğüs ağrısı ve çarpıntı
Hareketsizlik
Ajitasyon
Uyuşukluk ve uyuklama
Zihin karışıklığı
Dikkat bozukluğu
Baş dönmesi
Mide bulantısı ve kusma
Nefes darlığı
Bilinç bulanıklığı
Bulanık görme, görme kaybı
Bayılma
Solunum durması
Bilinç kaybı
DUMANDAN ZEHİRLENME DURUMUNDA NE YAPILMALI?
Zehirlenme semptomlarını azaltmak adına ilk adım, hemen temiz havaya çıkmaktır. Baş ağrısı, baş dönmesi, mide bulantısı, nefes darlığı, halsizlik, kafa karışıklığı gibi belirtiler sizde ya da çevrenizdeki bir kişide mevcutsa derhal temiz havaya çıkmak önemlidir.
Zehirlenen bir kişiye yardım eden kişi, kendisini de korumalıdır. Elektrik düğmelerinden kesinlikle uzak durulmalıdır. Camlar açılmalı ya da kırılmalıdır. Kişi hızla ortamdan uzaklaştırılmalı, açık havaya çıkarılmalıdır Acil Yardım Servisi (112) aranmalıdır Açık havaya çıkıldığında ya da tehlikeden uzaklaşıldığında, ağız ve burun temizlenmeli, nefes alıp vermesi durmuşsa, suni solunuma (Temel Yaşam Desteğine) başlanmalıdır.